«هیأت فتوای جماعت دعوت و اصلاح» رٲی خود را درباره‌ی روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان در ایّام شیوع کرونا اعلام کرد.

متن فتوا به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم


شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ


رأی «هیأت فتوای جماعت دعوت و اصلاح» درباره‌ی روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان در ایّام شیوع کرونا


در شرایطی ماه مبارک رمضان را شروع می‌کنیم که بیماری کووید ١٩ مشهور به کرونا غالب مناسبات جهانی را برهم زده و انسان را در  شرایطی متفاوت از گذشته قرار داده و  تجربه‌هایی جدید فراروی آنان نهاده است؛ بر همین اساس و با توجه به پرسش دغدغه‌آمیز مسلمانان در مورد روزه‌داری در ماه مبارک رمضان امسال که ویروس کرونا هنوز کنترل نشده و ترس از ابتلا به آن وجود دارد «هیأت فتوای جماعت دعوت و اصلاح» پس از رایزنی با علمای دین و پزشکان متخصص و سنجش همه جانبه مسئله،  با استناد به رأی مراجع فقهی و پزشکی معتبر، به ویژه سند ١۵ آوریل WHO، به نتایجی دست یافت که خلاصه‌ی آن به شرح زیر تقدیم می‌گردد:


١- ارتباط روزه‌داری با ابتلا به بیماری کرونا؛

تا کنون هیچ تحقیق پزشکی مبتنی بر شواهد معتبر وجود ندارد که ثابت کند خودداری از خوردن و آشامیدن در طول روز، باعث ابتلا به بیماری کرونا می‌شود و بر همین اساس نمی‌توان فتوا داد که مسلمانان به صورت عام، مجاز به ترک روزه رمضان هستند. اما در هر مرحله‌ای که نتایج پزشکی ثابت کند پرهیز کامل از خوردن و آشامیدن در طول روز، باعث تشدید ابتلا به این بیماری می‌شود، نگرفتن روزه و قضای آن در زمان دیگر لازم خواهد بود. 


٢- روزه‌داری در ایام نهفتگی و بدون علایم بیماری کرونا؛

برخی بیان می‌کنند که روزه‌داری باعث تشدید بیماری احتمالی کرونا می‌شود؛ در این مورد باید گفت: حسب نظر غالب پزشکان، تا کنون تحقیقی که ثابت کند نخوردن و نیاشامیدن باعث تشدید بیماری در دوره‌ی نهفته یا در حالت بدون علامت نهفته در فرد می‌شود، صورت نگرفته است.

٣- ترس و نگرانی از ابتلا به بیماری کرونا و روزه گرفتن؛

با استناد به نظرات علمای مذاهب می‌توان گفت: اگر شخص روزه‌دار با منشأ عقلایی و پزشکی نگران هلاک نفس و یا واردآمدن صدمه به خود باشد و پس از مراجعه به پزشک و اجرای توصیه‌های پزشکی تشویش و اضطراب برطرف نشد می‌تواند از رخصت استفاده نموده و ادای تکلیف را به زمانی دیگر غیر از رمضان موکول کند. در این باره نمی‌توان یک حکم عام داد و عموم مکلفین را معذور از روزه‌داری دانست؛ بلکه تنها افرادی می‌توانند از این رخصت استفاده نمایند که عذرهای مشخصی مانند وجود بیماری‌های زمینه‌ای و یا شرایط پرخطر کاری داشته باشند. توصیه می‌شود افرادی که دارای شغل‌های پرخطر هستند در صورتی که به لحاظ شخصی برایشان مقدور است و به خاطر تعطیلی کار لطمه‌ای به خدمات عمومی نیز  وارد نمی‌شود، ایام ماه مبارک رمضان را به روزه‌داری و عبادت خداوند اختصاص دهند و از این فرصت برای تهذیب هر چه بیشتر نفس و تعالی روحی و ایمانی بهره گیرند. 


۴- مراسم جمعی ماه مبارک در این ایام؛

براساس پروتکل‌های بهداشتی و نیز وجوب شرعی حفظ جان انسان‌ها و سلامت عمومی، انجام هرگونه مراسم جمعی از قبیل نماز جمعه و جماعت، تراویح، برنامه های جمعی افطاری، شب‌های قدر و ... تا زمان کنترل کامل این بیماری مجاز نیست و بر عموم مسلمانان لازم است واجبات و سنت‌های دینی از جمله نمازهای یومیه، رواتب و تلاوت قرآن را همراه با خانواده و در منازل شخصی خود ادا کرده و این ایام را فرصتی برای تزکیه‌ی نفس و تقویت محبت و صمیمیت اعضای خانواده قرار دهند و ضمن ادامه‌ی جدی فاصله‌گذاری اجتماعی، ارتباط با سایرین را از طریق فضای مجازی انجام دهند.


و السلام علیکم و رحمةالله و برکاته


هیٲت فتوای جماعت دعوت و اصلاح

۴ اردیبهشت ١٣٩٩